Język angielski brytyjski i amerykański
Możliwe, że podczas swoich zajęć nauczyciele zwracali wam uwagę, że dane słowo ma dwie wersje. Zazwyczaj jedyną różnicą jest miejsce, gdzie używane jest to słowo: w Wielkiej Brytanii albo Stanach Zjednoczonych. Jakie są przykłady tych słów? Powiemy o tym dzisiaj
Na samym początku warto zaznaczyć, że żadne z opcji, które dzisiaj pojawią się we wpisie nie są lepsze, albo gorsze. Po prostu są i są stosowane w różnych krajach. Dla spójności najlepiej zdecydować się na używanie wariantów tylko z jednego z tych krajów. W Polsce z racji bliskości uczymy się raczej brytyjskiej odmiany języka angielskiego. Jeżeli z jakiegoś powodu bliżej wam do amerykańskiej wersji, to śmiało możecie jej używać. Pamiętajcie jednak o konsekwencji w używaniu danych słów ale też wymowy odpowiedniej dla danej odmiany języka angielskiego.
Zacznijmy od czegoś dość banalnego: have. Mówiąc o posiadaniu czegoś, Brytyjczyk może powiedzieć “have got”, a Amerykanin samo “have”. Nie jest błędem użycie samego “have” posługując się brytyjskim angielskim, jednak bardziej potocznie (czyli też częściej) używać się będzie “have got”:
Have you got a pen?
Do you have a pen?
Będąc w kraju anglojęzycznym można też wejść przypadkiem na nieodpowiednie piętro w budynku. W UK będzie podobnie jak u nas, ponieważ mają parter (ground floor) a numery pięter zaczynają się wyżej. W Stanach jednak parter liczony jest jako pierwsze piętro:
The reception is on the ground floor.
The reception is on the first floor.
Sam dojazd na piętro będzie się odbywał przy użyciu czegoś innego w zależności od odmiany języka:
(UK) lift
(USA) elevator
Kolejnym problemem są śmieci. W brytyjskim angielskim będzie to rubbish, a w amerykańskim garbage (albo trash). Co za tym idzie do innego śmietnika będziemy też wyrzucać śmieci (rubbish bin/trash can).
Fun fact: w brytyjskim angielskim słowo “rubbish” można użyć też, jeżeli ktoś według nas powie jakąś brednię np. Rubbish, I didn’t steal your clothes!
Jednym z dość popularnych przykładów różnic bez wątpienia są chipsy. W amerykańskim angielskim powiemy chips. Jednak to samo słowo już w Wielkiej Brytanii będzie oznaczało frytki (skojarzyć można sobie ze znaną potrawą “fish and chips” czyli ryba z frytkami). Jak zatem w UK powiedzieć chipsy? Crisps. A prosząc w Stanach o frytki powiecie “fries”.
Same słowa nie muszą nawet być kompletnie inne. Czasami zdarzają się po prostu zmiany w zapisie. Z lewej strony wersja brytyjska, a z prawej amerykańska:
colour – color
honour – honor
diarrhoea – diarrhea
maths – math
Kompletnie inne słowa, albo zmiany w zapisie to różnice, które najłatwiej zobrazować w wpisie. Istnieją też jednak przecież zmiany w wymowie słów. Nawet przy identycznym zapisie pojawiają się czasami drobne różnice w wymowie w tych dwóch wariantach języka angielskiego np. wymowa R na końcu słów w amerykańskim angielskim podczas gdy w brytyjskim jest ono mniej słyszalne w słowach takich jak car czy door. Żeby sprawdzać różnice w wymowie zachęcamy do korzystania z Cambridge Dictionary, który posiada nagrania z wymowy w obu wariantach.
Podsumowując, język angielski brytyjski i amerykański to ten sam język z drobnymi różnicami w zapisie albo wymowie, a czasami też gramatyce. Najlepiej zapamiętać i zauważać różnice między nimi i zdecydować się na używanie tylko jednej z tych wersji 🙂
