Czasownik to be

Czasownik to be

Czasownik to be jest tym najbardziej podstawowym czasownikiem w języku angielskim, który używany jest do wielu różnych rzeczy. Dzisiaj przypomnimy sobie w jakich sytuacjach go używamy.

Czym w ogóle jest “to be”? Być może na pierwszy rzut oka niewiele wam to powie, ale z pewnością rozpoznacie go w takiej postaci:

        I am

        you are

        he/she/it is

        we are

        you are

        they are

To be to nic innego jak “am/are/is”, które stawiamy po odpowiednim zaimku. W takiej postaci ten czasownik odnajdziecie w czasach teraźniejszych.

W czasie Present Simple używany będzie do wyrażania emocji, cech charakteru lub miejsca pobytu:

        He is tired

        They are tall

        I am in the bathroom

W czasie Present Continuous jest już to ważna część struktury tego czasu, bo odmienionego to be musimy użyć przed czasownikiem z -ing:

        She is painting the fence

Z racji tego, że “to be” jest czasownikiem, to ma też swoje formy przeszłe. Poniżej przedstawiamy drugą formę:

        I was

        you were

        he/she/it was

        we were

        you were

        they were

Mamy tutaj mniej wariacji niż poprzednio, ale sytuacja w czasach Past Simple i Past Continuous będzie analogiczna do ich teraźniejszych wersji:

        He was tired

        They were tall

        I was in the bathroom

        She was painting the fence

W przypadku trzeciej formy, dla wszystkich osób będzie to “been”:

        I’ve never been to Spain

        He had been homeless before he found this flat.

Czasownik to be nie zawsze jednak będzie odmieniony. Znajdą się oczywiście przypadki, w których zostanie on w bezokoliczniku. Najłatwiej zapamiętać to najbardziej znanym cytatem z “Hamleta” Szekspira:

        To be or not to be (Być albo nie być)

W bardziej życiowych przykładach nieodmienione “to be” użyjemy po czasownikach, które wymagają od nas użycia bezokolicznika (odsyłamy do naszego poprzedniego wpisu o gerunds i infinitives):

        You need to be good or Santa won’t bring you a present

Oprócz tego samo “be” znajdziemy po czasownikach modalnych. Jednym z nich jest “will”, którego używamy w czasach przyszłych:

        We will be home at 8

        This information may be important later

Jak widać czasownik to be może pojawiać się w bardzo różnych miejscach. Może być jednocześnie naszym głównym czasownikiem w zdaniu, ale też słówkiem pomocniczym. Trzeba więc zwracać uwagę na nowe poznawane przez nas struktury.